جواد امام: بهترین کار مناظره بین رئیسی و روحانی است/ امروز کسانی وزیر هستند که حداکثر میتوانستند مدیرکل باشند/ طراحان محاکمه دولت روحانی در قافیه اشعار خود ماندهاند
تاریخ انتشار: ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۹۲۱۷۶۶
به گزارش جماران؛ به نقل از ایلنا، یک فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: این افزایش قیمتهایی که در این ۸ ماه رخ داده است مسبباش دولت آقای روحانی است یا ناکارآمدی آقایان که امروز طرح کادر میگذرانند، در جای خود نیستند و اگر حداقل و حداکثرشان را بگیریم؛ حداقل رئیس اداره و حداکثر یک مدیر کل میشدند که متاسفانه صدارت مجموعههایی همچون وزارت صمت و رفاه در اختیارشان گذاشته شده و اشکالاتی را درست کردند که امروز پاسخگو نیستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جواد امام درباره اینکه هر زمان گلایهها و انتقادات معیشتی جامعه بیش از پیش مطرح میشود، جریانی در کشور دادگاهی روحانی و وزرایش را مطرح میکند، گفت: جریانی که امروز بر سرکار است ادامه همان جریانی است که از آقای احمدینژاد حمایت کرده و همه سابقهاش را میدانند. جریانی که با یکدستی و تکصدایی مدنظرش هزینههایی به کشور تحمیل کرد و این عملکردشان در اذهان جامعه ماندگار است، امروز هم دولتها یکی پس از دیگری باید بیایند و این هزینههای تحمیل شده را جبران کنند.
این فعال سیاسی اصلاحطلب ادامه داد: درخصوص این دولت هم به گفتههای شخص آقای رئیسی در ایام انتخابات و مناظرات میتوان استناد و اشاره کرد؛ اینکه ایشان بیایند یک مناظرهای را با آقای روحانی برگزار کنند و رئیسجمهور سابق نسبت به این ادعا و اتهامات پاسخگو باشند.
وی یادآور شد: امروز این دولت به جای ۷ هزار صفحه برنامهای که در زمان برگزاری انتخابات مطرح کردند، تنها یک صفحه را در معرض نظارت افکار عمومی قرار دهند. مشخص است عمکلرد امروزشان گویای نداشتن برنامه و ضعف کارگزارانی است که در این دولت برای کارآموزی ابتدا وارد وزارت خانه شدند.
امام با اشاره به طرح مباحثی همچون تفهیم اتهام علیه برخی اعضای کابینه روحانی تاکید کرد: معتقدم این چهار نفر کسانی هستند که در دولت روحانی توفیقاتی داشتند و پایگاه اجتماعی دارند و این جریان به دلیل نگرانی از آینده این چهار نفر به دنبال تخریب آنها است. و ِالا اتهاماتی که اینها مطرح میکنند اتهامات واهی بیش نیست.
وی ادامه داد: جریان اقتداگرایی که حامی احمدینژاد بود و باعث هزینههایی به کشور شد امروز نگران آینده است اما باعث و بانی مشکلات خودشان هستند چرا که در دولت آقای روحانی تلاش کردند دولت توفیق پیدا نکند.
این فعال سیاسی اصلاحطلب خاطرنشان کرد: امروز جریانی که آقای رئیسی را بر سر کارآورده کارنامهاش مشخص است؛ دیروز علیه برجام شعار میداد و امروز با یک تیم کاملاً غیرحرفهای به دنبال احیایش هستند که موفق نشدهاند حداقلهایی که دولتهای گذشته در آن توفیق پیدا کرده بودند را به دست بیاورند و به آن جمعبندیهایی که به دست آمده بود برسند.
وی خاطرنشان کرد: به هرحال طبیعی است به جهت عدم توفیق و کارآیی و ضعفهای شدیدی که امروز با آن مواجه هستیم از جمله هزینههای سرسامآور معیشتی مردم، تضعیف اقتصاد در داخل و قطع ارتباط با برخی کشورهای دنیا شعارها با واقعیتها سازگاری نداشته باشند.
وی افزود: جریانی که محاکمه روحانی و دولتش را مطرح میکند شعارها و شعرهایی گفته است که امروز در قافیهاش مانده است بنابراین دست به فرافکنی میزنند و برای فرار از پاسخگویی به دولت گذشته میپردازند.
امام با اشاره به اینکه بهترین کار همان مناظره بین آقای رئیسی و آقای روحانی است که خودشان در زمان تبلیغات انتخاباتی پیشنهاد دادند، گفت: امروز همه چیز از مجلس، قوهقضائیه، قوه اجرایی در اختیار آقایان است و دیگر نباید نگرانی از بابت اینکه مناظرهای برگزار کنند داشته باشند، بنابراین یک مناظره برای روشن شدن افکار عمومی بگذارند تا مشخص شود مسبب وضع موجود چه کسانی بوآدند؟ آیا این افزایش قیمتهایی که در این ۸ ماه رخ داده، مسبباش دولت آقای روحانی است یا ناکارآمدی آقایانی که امروز در جای خودشان نیستند و اگر حداقل و حداکثرشان را بگیریم؛ حداقل رئیس اداره و حداکثر یک مدیرکل میشدند که متاسفانه صدارت مجموعههایی همچون وزارت صمت و رفاه را در اختیارشان گذاشتند و اشکالاتی را درست کردند که امروز پاسخگو نیستند.
منبع: جماران
کلیدواژه: افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا سید ابراهیم رئیسی محمود احمدی نژاد برجام جواد امام دولت رئیسی افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا آقای روحانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۹۲۱۷۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مشاوران شما بیتهایی بهتر از شاهنامه را میتوانستند پیدا کنند
روزنامه هم میهن در مطلبی با عنوان «نگر تا نباشی به جز دادگر» نوشت؛ در شاهنامه زنان برجستهای نقشآفرینی کردهاند که الگوی زن مطلوب امام جمعه مشهد نمیتوانند باشند. برخی از زنان برجستهی شاهنامه مثل منیژه در طلب معشوق در انتظار خواستاری و خواستگاری او نماندهاند.
چند سال پیش که شهرداری مشهد ذوقی به خرج داده بود و تصویرهایی از شاهنامه در و دیوار شهر را آراسته بودند، دستور به زدودن این تصویرها داده شد، گویی که بین این تصویرها و آنچه مشهد به آن شهره است، تقابلی وجود دارد. چندین دهه به دلیل همین تصور، توسعه و رسیدگی به آرامگاه فردوسی که یکی از بزرگترین شاعران و حکیمان ایران است، متوقف بود تا اینکه از مقامات بالاتر حکم به آبادانی آرامگاه فردوسی داده شد.
مقامات استانی و از جمله امام جمعه شال و کلاه کردند و به آرامگاه فردوسی رفتند. اگر اسم این مقامات و فردوسی را کنار هم در موتورهای جستوجوگر بنویسید و نتایج را هر چه بالا و پایین کنید، همان چند عکس را خواهید دید. با چنین پیشینهای است که سخنان آیتالله علمالهدی و استنادش به شاهنامه برای دفاع از اجبار در پوشش با واکنشهای بسیاری روبهرو شده است.
علمالهدی گفته است: مسئله حجاب نیز یکی از همین هویتهای دینی و ملی است. اصلاً حجاب متعلق به فرهنگ ایران است. حتی آن زمان که هنوز اسلام وارد ایران نشده بود، حجاب فرهنگ ایرانیان بود؛ بهخصوص در تاریخ ایران باستان و انعکاس این فرهنگ را میتوان در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی دید. او همچنین بهعنوان نمونه بیتی از شاهنامه خوانده است که منیژه خطاب به بیژه گفته است: منیژه منم دخت افراسیاب/برهنه ندیده تنم آفتاب
این سخن که زنان ایرانی براساس آنچه به ما رسیده، پوششی برای موی سر داشتهاند یا چیزی شبیه چادر حتی، نادرست نیست. حتی این سخن که در شاهنامهی فردوسی پاکدامنی و شرم از ویژگیهای مثبت زنان و البته مردان شمرده میشود، هم بیراه نیست، هرچند تعریف پاکدامنی در نگاه حکیم توس و امام جمعه مشهد متفاوت است، اما بیتی که آقای علمالهدی به آن ارجاع داده، ربطی به زنان ایران ندارد. افراسیاب شاه توران است و منیژه دختری تورانی است نه ایرانی.
این به خودی خود ایرادی در استدلال امام جمعه به حساب نمیآید و میتواند بگوید که حکیم خصلت نیکو را حتی در دشمن ستوده است. ماجرا از اینجا جالب میشود که بدانیم این بیت را منیژه کی خوانده است و اصلاً ارتباطی به پوشش سر دارد یا نه؟
منیژه دلبستهی بیژن شاهزادهی ایرانی میشود و -به زبان امروزی- او را چیزخور کرده بیهوش به شبستان خود میآورد و همهی این اتفاقات بدون اجازهی والدین و بدون پیمان زناشویی -که از قضا در ایران باستان هم مرسوم بوده- رخ میدهد. بیژن در قصر او به هوش میآید و باقی قضایا و منیژه در چنین لحظات احساسی دربارهی اهمیت چیزی که به بیژن عرضه میکند این بیت را به زبان میآورد که تا به حال چنین بوده، اما بعدش را میتوان در شاهنامه خواند.
البته اگر مشاوران امام جمعه با شاهنامه به از این بودند که هستند، بیتهایی میتوانستند پیدا کنند که به کارشان بیاید، مثلاً آنجا که شیرین میگوید:
به سه چیز باشد زنان را بهی/ که باشند زیبای گاه مهی/ یکی آنک با شرم و با خواسته است/ که جفتش بدو خانه آراسته است/ دگر آن که فرخ پسر زاید او/ ز شوی خجسته بیافزاید او/ سه دیگر که بالا و رویش بود/ به پوشیدگی نیز مویش بود
این ابیات به روشنی از پوشیدگی موها میگوید، درحالیکه در بیت استنادی امامجمعهی مشهد، تفاوت برهنگی و نداشتن پوشش سرنادیده گرفته است. این مغالطه در سخنان بسیاری دیگر از مقامات هم دیده میشود.
نداشتن پوشش سر با برهنگی هممعنا نیست. با این حال همچنان که در بیت انتخابی امام جمعه مشهد و این ابیات میبینیم هیچکدام توصیهی فردوسی نیست و سخنان شخصیتهای شاهنامه است. شاهنامه مثل هر متن کهن ادبی در کنار ارزشهای ادبی و زیباشناختی و روایی خود، مجموعهای از ارزشهای اخلاقی و اجتماعی زمانهی خود را منتقل میکند که به دنیایی دیگر تعلق دارند، چنانکه در همین بیتهای بالا پسرزا بودن جزو ارزشهایی شمرده شده است.
در شاهنامه زنان برجستهای نقشآفرینی کردهاند که الگوی زن مطلوب امام جمعه مشهد نمیتوانند باشند. برخی از زنان برجستهی شاهنامه مثل منیژه در طلب معشوق در انتظار خواستاری و خواستگاری او نماندهاند و از جملهی آنان تهمینه است مادر سهراب که در شاهنامه زنی ستوده است و تنها یک شب همخواب رستم بوده است. رودابه مادر رستم نیز در راه دادن زال به قصرش از موی خویش کمندی بافته و انداخته و بعد هم که ماجرا در شاهنامه روشن است.
در این میان داستان گردآفرید اگرچه متفاوت است، اما در کنشگری از روابط خصوصی پیشتر رفته و اگر روی و موی پوشیده به این خاطر است که شناخته نشود و آنجا که روی و موی گشاده به قصد فریب دشمن است:
رها شد ز بند زره موی اوی/ در افشان چو خورشید شد روی اوی/ بدانست سهراب کو دختر است/ سر و موی او از در و افسر است
درست است که فکر میکنم شاهنامه ارزشهای جهانی دیگر را منتقل میکند و چنین استناداتی به آن راه به جایی نمیبرد، اما به نظرم از قضا در شاهنامه برای صاحبان مقام و قدرت توصیههایی شایستهتر میتوان یافت، مضمونهایی که بارها تکرار شده است. یکی از این مضمونها دادگری است. دادگر در شاهنامه همصفت خداوند است که جای نام نشسته است و هم وظیفهی صاحب قدرت. فردوسی میگوید، پادشاهی که دادگر باشد، نیازی به فریادرس ندارد: کجا پادشا دادگر بود و بس/ نیازش نیاید به فریادرس
نویسنده: علیاصغر سیدآبادی